کارگاهی مبل سازی در منطقه­ای از شهر تهران نمونه­ای بود که می­بایست برای انجام آزمایش سرشماری کارگاهی سال ۱۳۸۱ به آن مراجعه می­شد. هنگام ورود به این کارگاه تعدادی کارگر مشغول کار بودند. مرد میانسالی که نگران به نظر می­رسید جلو آمد و گفت: با کی کار دارید؟! از کجا آمدید؟! از بیمه آمدید؟!!! ما گفتیم که از مرکز آمار ایران و برای آمارگیری کارگاهی آمدیم. او گفت که صاحب کارگاه نیست و برای ناهار به خانه­اش رفته است و غروب می­آید.

 در حالی که ما به دنبال کارگاه دیگری به عنوان کارگاه جایگزین می­گشتیم و با تعدادی از کارگران مشغول صحبت بودیم، راننده گروه با زرنگی خاصی با فردی که گفته بود صاحب کارگاه به خانه­اش رفته مشغول صحبت شد و متوجه شدیم که او صاحب کارگاه بوده است و چون از بیمه و عدم بیمه نمودن کارگران خود وحشت دارد به ما دروغ گفته و از ترس خود را به ما معرفی نکرده و صاحبان سایر کارگاه­ها نیز به همین دلیل خود را از دیدگان ما پنهان کرده بودند.


برچسب‌ها: خاطره
+ نوشته شده توسط الهام فتحی در ۱۳۹۲/۰۵/۰۱ و ساعت 9 |