در بررسی نيروی کار می توان گفت کل جمعیت به دو گروه کلی تفکیک می شود، جمعیت کمتر از 10 سال (15 سال) که هنوز قادر نیستند وارد بازار کار شوند و جمعیت 10 ساله (15 ساله) و بیشتر که توان ورود به بازار کار را دارا هستند. البته در بسیاری از کشورها سن قانونی ورود به بازار کار 15 ساله و بیشتر است. جمعیت 10 ساله و بیشتر خود شامل دو گروه می شود، جمعیت شاغل و جمعیت جویای کار. جمعیت غیرفعال از نظر اقتصادی نیز شامل جمعیت محصل (اعم از دانشجو و دانش آموز، خانه دار، دارای درآمد بدون کار و سایر می شود.
بر اساس طبقه بندی فوق بسیاری از شاخص های نیروی کار و نیز شاخص های کلیدی بازار کار محاسبه و بررسی می شود.
شاخص هاي كليدي بازار كار
سازمان بين المللي كار، به منظور هماهنگي و كمك به كشورهاي عضو براي شناخت تحولات بازاركار و اتخاذ سياست هاي مناسب بازاركار، در سال 1996 اقدام به مطالعة گسترده براي تعريف و تدوين يك سري شاخص كرده است تا بتواند اين مهم را به انجام برساند. پس از تبادل نظرها و پژوهش هاي گسترده اي كه كارشناسان آمار كار و تحليلگران بازاركار انجام داده اند، سرانجام در سال 1997 روي هجده شاخص عمده براي تحليل و شناخت بازاركار توافق حاصل شد. در سال 2000 اين شاخص ها به 20 مورد افزايش و امروزه تحت عنوان "شاخص هاي كليدي بازاركار" شناخته مي شود و به اختصار KILM نام گرفته است. این شاخص ها کلا در هفت گروه زیر طبقه بندی شده اند:
گروه اول: مشاركت در دنياي كار
گروه دوم: وضعيت اشتغال
گروه سوم: بيكاري، توسعه نيافتگي و عدم فعاليت
گروه چهارم: آموزش و بيسوادي
گروه پنجم: دستمزدها و هزينه هاي نيروي كار
گروه ششم: بهره وري
گروه هفتم: درآمد، رفاه و فقر
